آیا این طراحی لئوناردو داوینچی نشان می دهد که او مفهوم گرانش یا جاذبه را یک قرن زودتر از نیوتن درک نموده بود؟
به گزارش وبلاگ تور امنستان، اولین بار اسحاق نیوتن نظریه گرانش را در نیمه دوم قرن هفدهم ارائه کرد - ظاهراً همان افسانه الهام از سقوط سیب از درخت - اما جنبه های اساسی نیروی گرانش به وسیله لئوناردو داوینچی، صد سال زودتر شناسایی شده بود.
در یک مطالعه نو، نمودارهای موجود در دفترچه های اسکن شده، لئوناردو، تجزیه و تحلیل شده اند، از جمله طرح هایی از مثلث هایی که رابطه بین حرکت طبیعی، حرکت جهت دار و یکسان سازی حرکت را نشان می دهند که نشان می دهند او تشخیص داده بود که گرانش نوعی شتاب است.
لئوناردو، طرح ریختن شن از یک کوزه را کشیده بود و بر این اساس به تغییر سرعت یک جسم در حال سقوط به خاطر ثابت گرانشی زمین اشاره نموده بود.
محققان در مقاله منتشر شده خود می نویسند: حدود 500 سال پیش، لئوناردو داوینچی سعی کرد رمز و راز گرانش و ارتباط آن با شتاب را به وسیله یک سری آزمایش های مبتکرانه که تنها با تخیل و تکنیک های تجربی استادانه خودش راهنمایی می شد، کشف کند.
این ثابت گرانشی بعداً به وسیله نیوتن برای تعریف قوانین حرکت خود (از جمله گرانش) و به وسیله آلبرت انیشتین در نظریه نسبیت عام استفاده شد . لئوناردو می دانست که چیزی پیدا نموده، اما کاملاً مطمئن نبود که چیست.
بخشی از این عدم قطعیت به این علت بود که لئوناردو با ایده ارسطو در خصوص نیروی پیوسته معروف به انگیزه، که پرتابه ها را پر می نماید و نیروی محرکه ای برای حرکت در برابر گرانش به آن ها می دهد، موافق بود. اصل اینرسی -یعنی اینکه اجسام به حرکت در یک جهت ادامه می دهند تا زمانی که با نیروی مخالف روبرو شوند - هنوز در علم آن موقع ثابت نشده بود.
گرانش به وسیله ارسطو به عنوان تمایل مواد برای چیدمان خود بر اساس نظم طبیعی شرح داده می د.
بازسازی آزمایش های لئوناردو در آزمایشگاه نشان می دهد که الگوریتم او ثابت گرانشی گریزان (g) را در مقایسه با روش ها و معادلات مدرن با دقت 97 درصد محاسبه می نماید.
لئوناردو با توسعه یک رویکرد هم ارزی هندسی برای نشان دادن قوانین حرکت، با اجتناب از احتیاج به دانستن اندازه دقیق g بینش قابل توجهی از دینامیک اجسام در حال سقوط نشان داد.
محققان به ویژه تحت تأثیر روش های لئوناردو قرار گرفته اند. اینکه او با استفاده از آنچه در آن موقع در دسترس بود - عمدتاً دانش هندسه - می خواست به چیزی ناشناخته برسد.
نیوتن به تنهایی قانون گرانش جهانی خود را ارائه نکرد: گالیله رابطه بین حرکت سقوط آزاد و زمان را در سال 1604 تشخیص داد، در حالی که خود نیوتن یافته های بولیلدوس و بورلی را در انسجام نظریه خود موثر می دانست.
اما به هر حال لئوناردو داوینچی نیز در مسیر درستی قرار داشت و الگوهایی را در نحوه سقوط اجرام شناسایی کرد که بعداً برای شرح حرکت ستارگان و سیارات و پیش بینی وجود نپتون استفاده شد.
مهندس مکانیک -مرتضی قریب- از مؤسسه فناوری کالیفرنیا می گوید : ما نمی دانیم که [لئوناردو] آزمایش های بیشتری انجام داده یا این سؤال را عمیق تر آنالیز نموده یا نه.
اما این واقعیت که او در اوایل دهه 1500 به این شکل با مسائل دست و پنجه نرم می کرد، نشان می دهد که تفکر او چقدر پیشرو بوده است.
این تحقیق در Leonardo منتشر شده .
منبع: یک پزشک