شواهدی که از مهاجرت ایرانیان باستان به قاره آمریکا خبر می دهد - وبلاگ تور امنستان

به گزارش وبلاگ تور امنستان، محمد ناصری فرد، باستان شناس و پژوهشگر سنگ نگاره های ایران با بیان این که این یافته تحقیقی برای نخستین بار برای علاقه مندان و پژوهشگران ارایه می گردد، اضافه نمود: پس از سال ها کاوش بر روی نقاشی های کهن درون غارها و کوه های ایران، دستاوردهای شگفت انگیزی در عرصه ملی و دنیای به دست آمده است و برای نخستین بار در ایران و شاید دنیا، تطبیق نقاشی کهن دیواره های غارها، و کوه های ایران با دیگر نقاط دنیا بوده است به طوری که همگون بودن نقاشی های کهن مکشوفه در ایران با دیگر نقاط دنیا، با شباهت های ظاهری و اغلب مضامین یکنواخت، شگفت انگیز و بقول پرفسور جان براور و پرفسور گاس وان وین، مسحور کننده است.

وی اضافه نمود: شباهت های ظاهری، سبک های هنری و مضامین یکنواخت سنگ نگاره های کهن این سر زمین با دیگر نقاشی های کهن غارها و کوه های دیگر نقاط حلقه های مفقوده زیادی را از تاریخ و هنری بشری آشکار می سازد که یکی از آنها شباهت آثار کهن به جا مانده از بشر در غارها و کوه های ایران با آثار قاره آمریکا است.

وی اظهار کرد: قدمت کشف نقوش اسب سوارهایی، با اسب های پلنگ واره درایران، که سرخپوستان آمریکا به آن اسب ها آپالوسا Appaloosa می گفته اند، یکی از دلایل این مهاجرت است که این نقوش بر روی دیواره غارها و کوه های قصرقند و نیکشهر از حدود 11000سال پیش قابل دیدن هستند و شبیه اسب های پلنگ واره بلوچستان درغـار پش مـرال Pech Merle فرانسه هم دیده می گردد.

ناصری فر گفت: باستان شناسان فرانسوی پیش از این گفته بودند که نقاشی های اسب پلنگ واره در غار مرال نشان از گونه اسبی خاص دارد، که فقط در اروپا می زیسته است و این در حالی است که زنان ساکن بلوچستان 11000 سال پیش آن گونه اسب اصیل ایرانی (اسب پلنگواره) را اهلی نموده و سوار بر آن ها روی دیواره کوه های بلوچستان دیده می شوند و ردپا آن اسب رویایی سرخپوستان، یعنی آپالوسا، همان اسب پلنگواره ای است که از سرزمین ایران باستان توسط مهاجران به قاره امریکا برده شده است.

وی اعلام نمود: مطالعات انجام شده بر روی سنگ نگاره های ایران و به ویژه منطقه تیمره خمین، نشان از آن دارد که هزاران سال پیش، ساکنان فلات ایران به قاره آمریکا نیز مهاجرت نموده اند، البته پروفسور مارسل اُت (Perfessor Marcel Ot)، استاد پیش از تاریخ دانشگاه لیژ بلژیک هم، طی مطالعاتش بر روی نقاشی های 40 هزارساله غار یافته، اعلام می دارد که اروپایی ها ریشه آسیایی دارند.

نویسنده کتاب های سنگ نگاره های ایران که اهل استان مرکزی است، شرح داد: این مهاجرت ها از تنگه برینگ در حد فاصل شمال شرق قاره آسیا و شمال غرب قاره امریکا و یا از اقیانوس های منجمد در قبل از هزاره دهم پیش از میلاد انجام شده است.

ناصری فرد اظهار کرد: نقش اسب سواری درحال شکار در میان سنگ نگاره های کوه های اطراف خمین مشاهده شده که چون سرخپوستان آمریکا، تیغه هایی شبیه پَر پرندگان بر پشتش دارد. این گونه پوشش و شکار در میان سرخپوستان ساکن نقاط مختلف قاره آمریکا به وسیله اسناد و عکاس های گرفته شده قابل دیدن هستند و از این دست نقش ها متعدد در میان سنگ نگاره های ایران به چشم می خورد که نشان از پیوندهای فرهنگی و ریشه های مشترک ساکنان 2 سر زمین دارند و به گواه سنگ نگاره ها، این نقش های کهن و متعدد می تواند نشان از مهاجرت ساکنان فلات ایران طی هزاره ها به قاره آمریکا داشته باشد.

استاد دانشگاه و پژوهشگر سنگ نگاره های باستانی ایران گفت: با توجه به مطالعات میدانی بیش از یک دهه برروی نقاشی های کهن غارها و کوه های ایران، با علایم و نمادهایی روبرو می شدیم که رد پا بعضی از آن ها را بر روی لوح های گلی شوش و جیرفت هم می دیدیم و در ایران باستان جزو علایم خطوط سطری Linear (حداقل 2300 پ.م) بوده اند.

وی می افزاید: مشابه آن علایم و نمادها در زیستگاه های کهن سرخپوستان ساکن ایالت کنتاکی هم کشف شده که هم پیغام و مضمون با علایم خطی مکشوفه در ایران هستند، برای مثال نمادی سه شاخه به معنای جاودانگی و مانایی است (نوعی کد) و نشان از یک گره از شاخه گیاه مقدس هوم Ephedra دارد و ردپای آن نماد در میان تمغاهای ترکان آسیای میانه و قفقاز هم به چشم می خورد؛ با همان مضمون قدسی که در ایران باستان کاربرد داشته است.

وی گفت: در میان سنگ نگاره های کهن مکشوفه در تیمره، کوه های اطراف روستای سرکوبه در شمال شهر خمین، با نقش های پیچ حلزونی spiral روبرو می شویم (حدود هزاره دهم پ.م.) با مضمونی فلسفی و جهانی که همگون آنها را در نقاط مختلف قاره آمریکا (ایالت های نیومکزیکو، یوتا ،کالیفرنیا و نوادا) به جا مانده از سرخپوستان کهن آن سرزمین با مضمون و پیغامی همگون با پیچ حلزونی مکشوفه در تیمره می بینیم.

وی اضافه نمود: در نماد شناسی جهانی، نقش پیچ حلزونی، به مضمون آن است که هر پدیده ای در جهان، یک آغاز خامی دارد(نقطه آغاز پیچ) و یک دوره کمال که با مرگ آن همراه است(آخرین پیچ حلزون)، این فرایند پلی است که همه کاینات باید آز آن عبور نمایند و این نگاه فلسفی نشان از یک دیدگاه و فرهنگ مشترک دارد که به احتمال قوی از این سرزمین به قاره آمریکا هم برده شده است.

وی شرح داد: کشف نقوش انسان های بالدار برای نخستین بار در ایران انجام شده است، که در نماد شناسی جهانی نشان هایی از انسان های جادوگرانه هستند و بعضی پژوهشگران آنها را به دیده هایی از فرا زمینی ها منسوب می نمایند و در باور ایرانیان باستان نقش فرشته های ناجی بوده که در سختی ها به یاری انسان ها می آمده است(اریک اشمیت)و در کوه ها و دره های نقاط مختلف ایران با دوره های تاریخی مختلف (110000 - 700 پ.م.) کشف شدندکه در مواردی خیلی بهم شباهت دارند.

ناصری فرد اضافه نمود: شبیه به نقش های انسان های بالدار نقاط مختلف ایران، در نقاط مختلف جهان هم با شباهت های ظاهری و پیغام های یکنواخت دیده می شوند. اوج آن شباهت ها، نقش انسان بالداری است در پارک زرد امریکا(Yellowstone National Park) در ایالت وایومینگ که بومیان ساکنان کهن قاره آمریکا (10000پ.م.) بر دیواره کوهی حک نموده اند که از نظر شباهت های ظاهری و جزییات بقدری با نقش انسان بالدار حکاکی شده در تیمره (کوه های اطراف روستا قیدو و مزاین خمین) شباهت دارد، که گویی هر دوی آن ها را 12 هزار سال پیش یک هنرمند در آمریکا و ایران خلق نموده است!

وی اضافه نمود: به گمان ما این نقش های شبیه بهم می تواند نشان از باورها و نگاه های مشترک فرهنگی مردمان دو سر زمین داشته باشد و با توجه به نمونه های کهن تر و فراوان تر در نقاط مختلف ایران، می تواند نشان از مهاجرت مردمانی داشته باشد که طی هزاره ها، این اندیشه ها و باورها را با خود از فلات ایران به قاره امریکا برده اند چرا که این شباهت ها، گواه بر همگونی اندیشه و باورهای درونی دارند که ما نمودهای ظاهری آن ها را در نقوش کهن به جا مانده از انسان های کهن می بینیم.

پژوهشگر سنگ نگاره های ایران ادامه داد: بیشترین نقوش تکراری سنگ نگاره های ایران، نقش های بزکوهی در سبک های هنری گوناگون است. که بیشترین سبک تکراری در میان آن سبک ها هم سبک هنری اندیشه نگار ideogram است که مضمونی قدسی و قابل احترام (نوعی کد) دارد و آن فراوانی با پیغام های همگون در میان نقاشی های کهن بومیان آمریکا، نیز نقاشی با رنگ یا حکاکی شده است و رد پای آن نقاشی ها در غارها و کوه های ایالت های: نوادا، کالیفرنیا، یوتا آریزونا و نیومکزیکو هم دیده می گردد و بیشتر نقوش بقدری از منظرهای ظاهری با نقاشی های بزکوهی نگارگران ایرانیان باستان شبیه هستند که در نگاه نخست تصورّ می کنید هر دو نقش را یک هنرمند طی هزاره ها خلق نموده است.

وی در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: در باور اسطوره ای، بزکوهی برای ایرانیان باستان یک فرشته بوده که به لباس بزکوهی در آمده و در هنگام سختی ها به یاری انسان ها می آمده است. نکته جالب و شگفت انگیز آنکه سرخپوستان بومی آمریکا هم اغلب نقوش بزکوهی را با همان پیغام بر دیواره غارها و کوه های ایالت های نوادا، کالیفرنیا، یوتا آریزونا و نیومکزیکو نیز حک نموده اند و جالب آن که مضمون نقش بزکوهی در نماد شناسی جهانی هم نزدیک به باور ایرانیان باستان است.

شباهتنقوش بزکوهی نگارگران ایران باستان با نقاشی های کهن سرخپوستان بومی آمریکا در ایالت یوتا

باستان شناس هنر و سنگ نگاره های ایران ادامه داد: پیوندها و پیوستگی ها به این چند نمونه هایی که شرح داده شد، ختم نمی گردد و در انسان شناسی تطبیق و تباین صندلی بالایی دارد که از گذشته های دور هم استفاده شده است و نقش های انسان در حالت های نیایش در میان سنگ نگاره های ایران و به ویژه تیمره متعدد دیده می گردد.

وی اظهار کرد: آنالیز سیستمی در کتاب ها و منابع دیگر در مورد پیوندهای فرهنگی ایرانیان باستان و ساکنان کهن قاره آمریکا منجر به یافتن نقش نیایش در نیومکزیکو شد که به طور دقیق شبیه نمونه ایرانی بود و این نقاشی های شبیه به هم در 2 قاره بسیار دور از هم، تصادفی نیست؛ بلکه آن ها نقوشی با سبک های هنری اندیشه نگار ideogram هستند.

وی ادامه داد: نقش دو بز کوهی که هر کدام نقشی از یک بزکوهی دیگر در میان شاخ های خود دارند نیز مهم است چرا که یکی در ایران و دیگری در ایالت یوتا در امریکا (17000 تا 1000 پ.م.) است که هر 2 شباهت ها و پیغام های مشترک دارند و سیر این فرایند در ایران باستان تا عصر مفرغ (1000 پ.م.) ادامه داشته است و پیکره های همگون را در هنر مفرغ لرستان هم می بینیم که آن را می ساختند و به لباس زنان در حال زایمان می زدند تا فرشته ناجی از آن ها محافظت کند و به اصطلاح آل جگر آن ها را نبرد و این شباهت های ظاهری و پیغام های همگون می تواند نشان از سیر هنر از فلات ایران، به ویژه ساکنان زاگرس باشد که طی هزاره ها به وسیله مهاجران ساکن فلات ایران به قاره آمریکا برده شده است و امروز ما رد پا آن آثار و باورهای آیینی فرهنگی ایران باستان را بر دیواره های غارها و کوه های نزدیک سکونتگاه های بومیان امریکا هم می بینیم.

ناصری فرد اضافه نمود: مردان لر در ایران امروز و گذشته های دور بالا پوشی داشته اند؛ به نام چوقا یا چوغا (چوخا) که از نخ های نازک پشم گوسفند بافته می می شده است و مردان در چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، قسمتی از خوزستان و لرستان چوقا می پوشیدند و ردپا این لباس زیبا و اصیل را روی سکه های ایلمایی ها، پیش از دوره ساسانی ها هم می بینیم و نکته جالب آن که شباهت های اندازه و طرح های به کار رفته، خطوط موازی در لباس های بومیان کهن ساکن آمریکا هم چون چوغا بوده است که برای من بسیار شگفت انگیز است.

هنرهای صخره ای (Rock Arts-Petroglyphs and Pictographs) اسناد دست اولی هستند که پژوهشگران را با ترجمان فرهنگ ها در اقلیم ها و زمان های مختلف آشنا می نمایند و سخن گفتن آن ها با یاری تصاویر و نشانه هایی است که اغلب در همه زمان ها و مکان ها، برای همه ملل جهان یکسان بوده است

سنگ نگاره ها، کهن ترین آثار تاریخی و هنری به جا مانده از بشرندو از ارزش والایی در معرفی و شناساندن عرصه های مختلف زیست پیشینیان دارند و این راویان خاموش تمدن، در نهان خویش از زبانی مشترک و ارتباطات انسانی شگفت انگیز در روزگاران باستان حکایت می نمایند.

کوشش باستان شناسان نقاشی های کهن کوه ها و غارهای نقاط مختلف ایران، به ویژه تِیمَره در استان مرکزی سبب دستیابی به نقش و نگارهایی بر روی بعضی صخره ها و سنگ ها شده است که حکایت از تاریخی چند ده هزاران ساله در این مرز وبوم دارند.

به زبان ساده به هر تصویر و نگارشی بر روی سنگ، سنگ نگاره می گویند و اگر این نوشته ها و نقاشی ها، بر روی سنگ با رنگ یا امثال آن باشد به آن ها رنگین نگاره pictographs و اگر نقاشی یا کنده کاری (حک یا حجاری مثبت یا منفی) روی سنگ شده باشد به آن ها petroglyphs.petrographs سنگ نگاره می گویند.

اغلب در درون غارهای قدیمی برای نقاشی یا نوشته ها از رنگ استفاده شده pictographs که عمر آن ها در برابر عوامل طبیعی بسیار کوتاه است و علت ماندگاری آن ها از هزاران سال قبل تا کنون، در دسترس نبودن و محفوظ بودن آن ها در برابر عوامل طبیعی و دیگر عوامل بوده است و اما سنگ نگاره های کنده کاری شدهpetrgraphs علاوه بر اینکه در غارها کشف شده اند، در محوطه های باز و بیرون غارها نیز وجود دارند.

ایرنا